“Hij slaapt door!” lees ik deze morgen op mijn telefoon. “Al vier nachten achter elkaar”. Onze dochter is dolgelukkig. Na een jaar vol onderbroken nachten lijkt er eindelijk de periode te zijn aangebroken waarop Tim gewoon gaat doorslapen.
Het is zo vermoeiend voor jonge ouders, een kindje dat moeite heeft met doorslapen. Vooral omdat je vaak niet weet waarom er wordt gehuild en de twijfel of het ‘iets’ is of gewoon: ‘mama ik ben wakker kom spelen!’ Natuurlijk heb ik dan als moeder tips en advies maar ach, het is gewoon niet eenvoudig. Dat weet ik uit de tijd toen onze meiden nog klein waren en uit recente ervaring.
